Duitsland en auto’s – een combinatie die thuishoort in het rijtje Nederland en kaas, Frankrijk en baguettes en Spanje en paella. Na een tijdje in Duitsland gewoond te hebben, vond ik (Nederlander) het dan ook tijd om mijn rijbewijs te gaan halen. Omdat ik niet van plan was op korte termijn naar Nederland terug te verhuizen, besloot ik om rijlessen te nemen bij onze oosterburen.
Is dat nou heel anders dan in Nederland? Ja en nee. Net als in Nederland moet je in Duitsland theorie- en praktijkexamen doen om je rijbewijs te kunnen halen. Dat theorie-examen ziet er wel wat anders uit dan bij ons: je bereidt je er niet op voor door een theorieboek uit je hoofd te leren, maar door naar 14 verplichte theorielessen à 1,5 uur te gaan. Zo spendeerde ik dus zeven weken lang wekelijks twee avonden in mijn rijschool, waar ik samen met andere kandidaten voor het rijbewijs alle ins and outs over de Duitse verkeersregels leerde. Daarnaast bereidde ik me via een app voor. Daarin zijn ongeveer 1000 vragen te vinden, waarvan je er dertig in je examen krijgt. Dat wordt een eitje, dacht ik: je hebt alle vragen inclusief antwoorden van tevoren dus al minstens één keer gezien! Dat viel tegen: 1000 vragen en antwoorden uit je hoofd leren is véél. Uiteindelijk haalde ik het examen wel in één keer, maar dat gold niet voor iedereen. Dat examen kon ik trouwens niet in het Nederlands afleggen. Wel een beetje vreemd als je het mij vraagt: examen doen in het Portugees of Kroatisch kan wel, maar in een buurtaal niet…
En hoe zien die rijlessen er dan uit? Op sommige vlakken niet veel anders dan in Nederland: je hebt ook in Duitsland gemiddeld zo’n 30 tot 40 lessen nodig om je rijbewijs te kunnen halen. En ook daar loopt dat helaas aardig in de papieren – al ben je er gemiddeld genomen wel iets goedkoper uit dan in Nederland. Tot zover de overeenkomsten – op naar de verschillen. Ten eerste ben je in Duitsland verplicht om drie rijlessen ’s avonds te nemen, en moeten vier rijlessen op de Autobahn en vijf rijlessen buiten de bebouwde kom hebben plaatsgevonden. Van een tussentijdse toets hebben onze oosterburen nog nooit gehoord, en voor de bijzondere verrichtingen kun je niet van tevoren een vrijstelling halen. Een gezondheidsverklaring hoef je niet voor te leggen, maar je moet wel een oogtest én een EHBO-cursus hebben gedaan voor je examen mag doen – dus heb ik een hele dag verbandjes gelegd en poppen gereanimeerd. En tot slot kon ik op de Autobahn natuurlijk eens lekker het gaspedaal intrappen (onder nauwlettend toezicht van mijn rijinstructeur uiteraard).
Na een tijdje was het dan zover: ik mocht van mijn rijinstructeur op voor mijn rijexamen. Twee weken later (!) was het al zover. Eat your heart out CBR – waar je met een beetje pech zeven weken op je eerste examen en vijf weken op een eventueel herexamen moet wachten… Peentjes zwetend zat ik in de auto, met naast me mijn rijinstructeur en achter me de examinator. Helaas zakte ik die keer. Maar gelukkig kon ik twee weken later alweer een nieuwe poging wagen.
Toen ik dan eindelijk was geslaagd, was mijn verbazing groot toen ik een bewijs van slagen in mijn hand gedrukt kreeg, waarmee ik meteen mijn rijbewijs kon ophalen bij het plaatselijke Straßenverkehrsamt. Dat was nog eens handig! Als ik Duits was geweest, had de examinator me zelfs al direct mijn rijbewijs gegeven. Rijbewijzen worden in Duitsland namelijk al voor het examen geproduceerd. De datum van het rijexamen wordt hier nog niet op gedrukt; wanneer je geslaagd bent, schrijft de examinator met een zwarte stift de datum op je rijbewijs. Dat kunnen we ons in Nederland niet meer voorstellen. Handig is het wel – zo kun je na je rijexamen direct zelf naar huis rijden.
Hebt u vragen over het behalen van uw rijbewijs in het buurland? Neem dan contact op met het GrensInfoPunt Rijn-Waal via gip@euregio.org, +49 (0) 2821 – 793079 of kijk op www.grenzinfo.eu/erw.
Femke Hoebergen (1992) rondde in 2018 de masteropleiding Nederland-Duitsland-Studies af en woonde tijdens haar studie met veel plezier een paar jaar in Duitsland. Nu ze in Nijmegen woont en in Kleve bij een Nederlands-Duits communicatiebureau werkt, steekt ze elke dag de Nederlands-Duitse grens over.