Andreas van Koeverden reist al meer dan vijftien jaar bijna dagelijks op en neer tussen zijn woonplaats Kleve en zijn werk in Amsterdam. Om de toch niet zo’n kleine afstand tussen de twee plaatsen te overbruggen, werkt hij een paar dagen in de week thuis of blijft hij in de hoofdstad overnachten. Wat heeft ertoe geleid dat hij is gaan werken in het buurland? Hoe was het om deze stap te zetten? Lees hier meer over zijn ervaringen als echte grenspendelaar.
Meneer van Koeverden, kunt u kort iets over uzelf vertellen?
Ik ben geboren in Griethausen, een dorpje in de Kreis Kleve. Na mijn ‘Fachhochschulreife’ te hebben behaald, heb ik een opleiding logistiek bij de Deutsche Bahn gevolgd. Daarna heb ik een beroepskwalificatie in financieel management aan de Management School in Sankt Gallen (Zwitserland) behaald. Momenteel werk ik als Managing Director Customer Logistics Management bij FedEx Express International B.V. in Amsterdam.
Waarom Nederland, en waarom Amsterdam? Hoe bent u daar terechtgekomen?
In 2003 werkte ik voor het Duitse bedrijf TNT Express GmbH, toen ik tot Director Global Credit & Administration bij het hoofdkantoor van het bedrijf in Amsterdam werd benoemd. Vanaf 2010 werkte ik als Director Global Working Capital Management, tot TNT Express in 2016 door FedEx werd overgenomen.
Wonen in Duitsland en werken in Nederland houdt in dat het een en ander geregeld moet worden: belastingen, de zorgverzekering, sociale verzekeringen, enzovoorts. Hoe zijn uw ervaringen (geweest) op dit gebied? Hoe en waar heeft u informatie verzameld?
Via mijn werkgever kwam ik terecht bij een expat service. Ondanks de begeleiding door deze service ontstonden er een paar jaar geleden problemen op het gebied van belastingen en de sociale verzekeringen. De vraag of ik een zogeheten ‘residential’ of ‘non-residential’ belastingbetaler ben speelde hier een grote rol, vooral omdat ik in Haarlem een tweede woning had. Mijn adviseurs hadden ofwel goede kennis van de Nederlandse regels, ofwel van de Duitse regels, maar niet van allebei. Het leidde ertoe dat er iets niet klopte bij de belasting die ik betaalde en dat mijn belastingaangifte over de eerste twee jaar gecorrigeerd moest worden. Ook nu nog maak ik gebruik van de diensten van twee belastingadviseurs, zodat onnodige problemen vermeden kunnen worden.
Wat zijn volgens u de meest opvallende verschillen tussen de Duitse en Nederlandse bedrijfscultuur? Hoe ervaart u deze?
In Nederlandse bedrijven, vooral in een internationale omgeving, gaat men vriendelijker, toleranter en gemakkelijker met elkaar om dan ik in Duitsland gewend was. Nederlanders zijn wezenlijk pragmatischer aangelegd en nemen grotere risico’s dan Duitsers. Aan de andere kant is de voorliefde voor details en precisie minder aanwezig. Inmiddels is het me gelukt om hier een goede balans in te vinden en er mijn voordeel mee te doen.
En wat zijn volgens u verschillen tussen beide culturen in het algemeen?
In Nederland is overleg een veel groter bestanddeel van besluitvormingsprocessen dan in Duitsland het geval is. Hierbij wordt gestreefd naar consensus. Daardoor hebben Nederlanders er wat meer moeite mee om een besluit of bevel ‘van hogerop’ te accepteren.
Kunt u een paar tips voor grenspendelaars geven?
Alhoewel in Nederland het spreken van Engels en Duits algemeen geaccepteerd wordt, is het zeker aan te raden om Nederlands te leren. Daarnaast is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je, voordat je aan de slag gaat in het andere land, je zaakjes omtrent belastingen en sociale verzekeringen op orde hebt. Mocht het namelijk fout gaan, dan kan het oplossen van zulke problemen heel veel tijd in beslag nemen. Ten slotte raad ik ook aan om zo snel mogelijk een netwerk van Nederlandse collega’s op te bouwen. Dit kan ontzettend veel aan je algehele acceptatie bijdragen.