Werkt u voor een buitenlandse werkgever thuis, dan wordt dit gezien als werken in uw woonland. In de Europese Verordening 883/2004 zijn regels opgesteld onder welke sociale verzekeringen u valt als u voor een buitenlandse werkgever (gedeeltelijk) thuiswerkt. Hier geldt de zogenaamde 25% regeling: werkt u 25% of meer van uw werktijd in uw woonland, dan valt u onder de sociale verzekeringen van uw woonland. Met ingang van 1 juli 2023 is het mogelijk om tot 50% van uw werktijd in homeoffice te werken, terwijl de sociale verzekeringen van het werkland (waar de werkgever gevestigd is) van toepassing blijft. Let op: Hierbij gelden enkele voorwaarden:
- U werkt voor éen werkgever in een ander EU-land of voor meerdere werkgevers in hetzelfde land
- U werkt zowel in het land van uw werkgever (50% of meer)
- Alsook in uw woonland, in het bijzonder dat u thuis werkt, en alleen telewerk verricht door middel van internet (minder dan 50% van de werktijd).
Daarnaast geldt:
- U verricht niet ook gewoonlijk werkzaamheden in een derde land
- U werkt tussen 25% en minder dan 50% thuis.
- De betreffende landen hebben de overeenkomst getekend (Duitsland, Nederland en België hebben de overeenkomst getekend)
Er moet altijd door de werkgever een A1-verklaring in het werkland worden aangevraagd op basis van de kaderovereenkomst volgens artikel 16 uit de EU Verordening 883/2004. Dit doet de Nederlandse werkgever bij de SVB, de Duitse werkgever bij de DVKA en een Belgische werkgever bij de RSZ in Vlaanderen, de ONSS in Wallonië of de LSS in de Deutschsprachige Gemeinschaft.
Belastingen
De uitzonderingsregels in verband met de coronaregels zijn niet meer van toepassing voor de belastingen sinds 1 juli 2022. Dat houdt in dat als u in twee landen werkt, u normaal gesproken in twee landen belastingplichtig bent. De normale regels uit de belastingverdragen zijn van toepassing. Werkt u bijvoorbeeld 2 dagen thuis en 3 dagen bij uw werkgever, dan betaalt u belasting over 40% van uw salaris in uw woonland en over 60% van uw salaris in uw werkland.